صدایی که آشناست

 حدود یکسال پیش بود که در بیمارستان امید لالی خبر مرگ مادری در جریان عمل زایمان ، خانواده ای را به ماتم نشاند و اهالی را از نتیجه ی یک عمل پزشکی ساده بهت زده نمود . با مصلحت اندیشی اهل مطبوعات و به امید اینکه درس عبرت مسئولین شود این واقعه ی تلخ در سکوت خبری به فراموشگاه دردهای نهفته منطقه سپرده شد . اما با کمال تاسف اینک در سالگرد آن واقعه ی دردناک بار دیگر مادری دیگر آنهم از همان خانواده به همان سرنوشت " زن برادر شوهر" خود دچار آمد و پس از یک عمل سزارین نوزاد خود را بدنیا آورد و خود ساعاتی بعد بر روی تخت مراقبت بیمارستان ! از دنیا رفت و داغ بر داغ آن خانوا صدایی که آشناست...

_ تعلیم و تربیت  فرآیندی فراتر از نصیحت معلم و مدیر وقتی طاقتشان طاق شد و چاره ی دیگری نمی بینند از آن همه دژموانع ، دیوار کوتاه اولیاء را انتخاب کرده و فورا مثل کلانتری پدر یا مادر دانش آموز را احضار کرده و می گویند : « این چه بچه ی تنبلی ست که شما تربیت کرده اید ... نه از تربیت خانوادگی بویی برده نه درس می خونه ... آخه ما با چند نفر سر و کله بزنیم ؛ چرا به بچتون نمیگید درس بخونه ... اخراجش می کنیم و ... » تو گویی پدر و مادر دانش آموز هم  مثل خودشان کارشناس تعلیم و تربیت هستند . یا تو گویی تعلیم و تربیت یک فرمایش انفرادی ست نه یک فرآیند اجتماعی . و اما اولیاء دانش صدایی که آشناست...

                                           وقتی سوار بر ماشین از خروجی شهر لالی  به سمت رشته کوههای زاگرس حرکت کنیم حدود نیم ساعت بعد به دامنه ی اولین رشته کوهی می رسیم که از جنس سنگ است و پوششی از درختان بلوط دارد . در امتداد این رشته کوه و کمی مانده به تنگه ی بابااحمد ( گلوگاهی حساس در مسیر راه قدیم بوده ) جاده ی  ماشین از میان شهر قدیمی بنه وار عبور کرده و آن را به دو نیم می کند و ناگهان دو چشم بیننده برای دیدن آنهمه آثار این شهر قدیمی در چپ و راست  جاده کفایت نمی کند. مگراینکه پیاده شود و در کوچه های این شهر ویران و از میان سنگها و سقف های فروریخته ی صدایی که آشناست...

                         آیین دیرپای نوروز و دیگر اعیاد و اسطوره های فراموش شده سر زمین ایران که قوم بختیاری یکی از دوستداران و پاسداران  تاریخی آنها بوده است در وجود خود رازهای آشکار و پنهانی دارند که ماندگاری هزاران ساله ی برخی از آنها حکایت از آن رازها دارد . رازهایی که بی شک به نیازهای آشکار و پنهان انسان و حاملان این سنتها ارتباطی سمبلیک دارد . ساده تربگویم  ، این راز همان نوزایی سنت نوروز است و نیاز بشر به نوخواهی و بهخواهی . اما دریغا که ما خالقان و پیروان این سنت آنگاه که ازدامان الهامبخش طبیعت به دام ثروت اندوزی افتادیم ، یکی برده و دیگری بر صدایی که آشناست...

                                      در تاریخ فرهنگ بختیاری برای نخستین باربرگی ازفصلی تازه رقم خورد و دریچه ای برای برون رفت از بن بست تکرار و خمودگی  گشوده و طرحی نو تولد یافت . نخستین نشست و هم اندیشی با عنوان" نقد و نواندیشی در فرهنگ بختیاری " در شهر لالی برگزار شد. این نشست کارشناسانه که بدنبال فراخوان تعدادی از اهالی قلم لالی صورت گرفت با حضور جمعی از اساتید دانشگاهها و اهالی فرهنگ و هنر و علاقمندان به فرهنگ بختیاری در تاریخ هشتم  فروردین 1391برگزار شد. در این نشست ابتدا سهراب صباحی عضو شورای شهر لالی و سخنگوی شورای استان ضمن خوشامدگویی به حض صدایی که آشناست...

                       یاد  ایل  در آن  بهار  و  سال   نو                      کوچ " وارگه  تهنیده " تا وارگه نو             در این نوروز و کوهساران سبز و چشمه های جاری زاکرس ، در این جاوارگه های سرد و بی دود و " دُرُنگ " ایل ، و مال راه های بی کوچ و هیاهو، راه بی سم کوب و  بی گرد " سِمات " چارپایان ، ساکت و بی بانگ چوپانی که  بی طاقت سگ خود را بنام " گله پا " های های ... ز جایی دور و نامعلوم صدا می کرد . در این کوهپایه هایی که بجز از سنگ قبر و شیر سنگی هیچ نشانی نیست ، میان این همه دار و بلوطی که طنین  " دی بلالی " نیست ، گلوی چشمه هایی که دگر جنگ و جرینگ چند پیال صدایی که آشناست...